این آخرین پیادهروی فضایی کاملا زنانه نخواهد بود
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۷۹۷۹۵
در آستانه پیادهروی فضایی که قرار است در ماه جاری توسط دو فضانورد زن انجام شود، ناسا تاکید کرد که این آخرین پیادهروی فضایی کاملا زنانه نخواهد بود.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، دو زن برای رقم زدن یک لحظه نادر در تاریخ پیادهروی فضایی، اواخر این ماه با یکدیگر همراه خواهند شد. پیادهروی فضایی بیرون از «ایستگاه فضایی بینالمللی»(ISS) که توسط یاسمین مقبلی و «لورال اوهارا»(Loral O'Hara) فضانوردان ناسا انجام میشود، چهارمین پیادهروی فضایی کاملا زنانه خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتر بخوانید:
لغو پیادهروی فضایی به دلیل نشتی در ایستگاه فضایی
ناسا تاریخ جدید پیادهروی فضایی را مشخص کرد
مقامات ناسا در بیانیه جدیدی نوشتند: «پیادهروی فضایی ۹۰» چهارمین پیادهروی فضایی خواهد بود که توسط دو زن فضانورد انجام میشود و آخرین آنها نیز نخواهد بود زیرا ما به زندگی و کار کردن در فضا ادامه میدهیم.
سفر مقبلی و اوهارا که برای ۲۰ اکتبر برنامهریزی شده بود، ۱۰ روز به تعویق افتاد زیرا نشت مایع خنککننده آمونیاک در رادیاتور پشتیبان ماژول علمی «نائوکا»(Nauka) روسیه شناسایی شد. مدیران ناسا روز ۱۱ اکتبر تصمیم گرفتند دو پیادهروی فضایی آینده ایالات متحده را به عنوان یک اقدام احتیاطی به تعویق بیندازند. روسیه نیز در ۲۵ اکتبر یک پیادهروی فضایی را برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنچه اتفاق افتاده است، انجام خواهد داد.
پیادهرویهای فضایی که در آنها از لباسهای فضایی کنونی ناسا استفاده میشود، با بدنهای کوچکتر شامل بدن زنان به ندرت سازگاری دارند زیرا این سختافزار در دهه ۱۹۷۰ و زمانی طراحی شد که همه فضانوردان آمریکایی مرد بودند و مردان معمولا جثه بزرگتری دارند. لباسهای فضایی جدیدی که برای برنامههای آینده ناسا از جمله اکتشاف ماه آماده میشوند، با اندامهای متفاوت سازگار خواهند بود.
دهه ۱۹۷۰ زمان متفاوتی برای استخدامها بود. در آن زمان، ناسا بیشتر فضانوردان خود را از ارتش انتخاب میکرد که بیشتر آنها مردان سفیدپوست بودند. اولین کلاس فضانوردی ناسا با حضور زنان و رنگینپوستان در سال ۱۹۷۸ برگزار شد زیرا ناسا در حال متمرکز شدن بر جنبههای علمی و فنی برای استخدام فضانوردان خود بود.
گروهی از فضانوردان زن ناسا تاکنون بر مشکلات ناشی از اندازه لباسها غلبه کردهاند و نمونه آن، سفری است که «کریستینا کخ»(Christina Koch) و «جسیکا میر»(Jessica Meir) در سال ۲۰۱۹ انجام دادند. این زنان پس از کار تاریخساز خود در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۹، یک مقاله را در «واشنگتن پست» منتشر کردند و اهداف خود را برای حذف کردن کلیشههای معیوب ایجاد شده طی چندین دهه کار کردن با لباس فضایی در اندازه محدود بیان کردند. آنها در این مقاله تاکید کردند که با کمک تکنسینها و مربیان آنها میتوانند وظایف خود را با آسودگی انجام دهند.
میر و کخ در جلسه بررسی پیش از اولین پیادهروی فضایی کاملا زنانه در اکتبر ۲۰۱۹یکی از تلاشها برای پیادهروی دو زن در فضا، پیش از پیادهروی کخ و میر لغو شد. کخ انتظار داشت در مارس ۲۰۱۹ برای پیادهروی فضایی به «آن مککلین»(Anne McClain) فضانورد ناسا بپیوندد اما پس از اینکه مککلین متوجه شد در قسمتهایی از لباس فضاییاش احساس ناراحتی میکند، آن را متوقف کرد. ناسا در نظر داشت که این قسمتها را در مدار جایگزین کند اما به دلیل نگرانیهای مربوط به زمانبندی، این کار را انجام نداد.
پیادهروی فضایی جدید که مقبلی و اوهارا با تمرکز بر وظایف تعمیر و نگهداری انجام خواهند داد، شامل بیرون آوردن یک جعبه الکترونیکی معیوب از یک آنتن ارتباطی و جایگزین کردن یک مجموعه یاتاقان است که از پنل خورشیدی ایستگاه پشتیبانی میکنند. یاتاقانها برای ردیابی خورشید هنگام گردش ایستگاه به دور زمین مورد نیاز هستند.
با فرض اینکه پیادهروی فضایی دیگری با اوهارا و «آندریاس موگنسن»(Andreas Mogensen) فضانورد آژانس فضایی اروپا در ۱۹ اکتبر انجام شود، این پیادهروی فضایی کاملا زنانه، دومین پیادهروی فضایی اوهارا و اولین پیادهروی فضایی مقبلی خواهد بود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: پیاده روی فضایی ايستگاه فضايي بين المللي دانشگاه علم و صنعت نودانشجویان ناسا بنياد ملي نخبگان معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري گوگل دانشگاه تهران وزارت علوم ناسا ايستگاه فضايي بين المللي دانشگاه علم و صنعت پیاده روی فضایی پیاده روی فضایی کاملا زنانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۷۹۷۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زباله فضایی در دام دوربین ماهواره ژاپنی افتاد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، این زباله فضایی در حقیقت بخشی از موشکی است که ۱۵ سال قبل در فضا رها شده است.
ابعاد قطعه موشک حدود ۱۱ در ۴ متر با وزن ۳تن است. این نخستین باری است که با یک زباله فضایی به این بزرگی در فضا قرار ملاقات گذاشته می شود. شرکت آسترواسکیل مشغول توسعه کسب وکاری است تا سخت افزارهای زائد و اضافی در مدار زمین را از بین ببرد.
البته این بار زباله فضایی را از بین نمی برد زیرا ماموریت فعلی برای آزمایش حسگرها و نرم افزارهای مورد نیاز برای عملیات های ایمن نزدیک شدن به زباله انجام شده است. اما تلاش برای جذب یک زباله فضایی بزرگ در فضا در چند سال آینده انجام می شود. چالش زباله های فضایی و استفاده متناسب از فضا اخیرا به یک موضوع مهم تبدیل شده است.
از زمان آغاز عصر سفرهای فضایی در سال ۱۹۵۷ میلادی تاکنون انبوهی از زباله ها از پوسته رنگ تا بوسترهای رها شده موشک، در مدار زمین پراکنده شده اند. در این میان قطعات موشک به دلیل حجم شان بسیار خطرناک هستند. بخشی از موشک در تصویر دیده می شود مربوط به وسیله پرتاب H-IIA ژاپن است که یک فضاپیمای سنجش دی اکسید کربن را در ۲۰۰۹ میلادی به مدار زمین برد. بوستر بالایی موشک فضاپیما را به ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری زمین رساند. اما در حالیکه برخی از موشک های مدرن تضمین می کنند تمام قطعات آنها پس از پرتاب به زمین بازگردد، این بوستر H-IIA در مدار زمین ماند.
آسترواسکیل ماموریت ملاقات با این زباله را Adras-J نام گذاری کرده است. این ماموریت به وسیله یک فضاپیمای هوشمند انجام می شود که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴ میلادی به فضا ارسال شد.از آن زمان تاکنون ماهواره مذکور به H-IIA نزدیک تر شده است. ماهواره از دوربین ها و الگوریتم های مختلف برای فرایند نهایی نزدیک شدن به زباله استفاده کرده است. البته این عملیات باید با دقت زیادی انجام شود تا ماهواره با بوستر موشک برخورد نکند. کارمندان انگلیسی آسترواسکیل بخش زمینی ماموریت را ساخته اند که در حقیقت همان سیستم های برقراری ارتباط با Adras-J است.
از سوی دیگر مقرهای کنترل پرواز روی زمین در توکیو و آکسفورد شایر انگلیس به طور مداوم ماموریت را رصد می کنند. قرار است در هفته های آینده تصاویری از این زباله ثبت و اطلاعات بیشتری درباره آن مانند شرایط ساختار، نرخ چرخ آن در فضا و محورهای چرخش آن، جمع آوری شود. در این میان ماهواره سعی می کند دور زباله فضایی پرواز کند. در ماموریت های آینده فضاپیمای آسترواسکیل با کمک بازوهای رباتیک زباله را کنترل می کند.
طبق تخمین سازمان فضایی اروپا هم اکنون ۲۲۲۰ قطعه از موشک های مختلف در مدار زمین قرار دارد.
کد خبر 6090551 شیوا سعیدی قوی اندام